Os partidos políticos e a Unidade Popular
- Detalles
- Categoría: Sen categoria
- Publicado o Domingo, 02 Agosto 2015 09:31
“Os comunistas non forman un partido aparte, oposto aos outros partidos obreiros”
“As capas medias vólvense revolucionarias cando teñen
diante de si a perspectiva de seu tránsito inminente ao proletariado”.
K. Marx
Xoán Hermida
Equivocaranse os partidos, unha vez máis, se pensan que van poder canalizar a marea de cambio que se instalou na sociedade española desde maio de 2011.
Para non obrigar a ter que esperar a ler todo o artigo adianto ao lector o que penso en titulares concisos:
- estamos diante dun fin de réxime, non do sistema por agora, e polo tanto asistiremos ao eclipse das súas institucións, interfaces e elites; ás hexemónicas e, tamén, ás que hexemonizaron a oposición ‘leal e institucional’ nestes anos;
- tódolos datos demoscópicos sinalan que a sociedade española situou a Podemos como instrumento central para o proceso de deconstrución do réxime, ou, si se quere entender mellor, Podemos é o pau de palleiro sobre o que vertebrar a transición cara a un novo modelo institucional. O seu papel é temporal, e seguramente despois languideza, pero como o PCE na transición, é o partido chamado a articular, desde a oposición, a interlocución cos sectores reformistas do réxime, esperemos que con maior acerto que o seu predecesor;
- non é posible construír ningunha Marea Galega sen o concurso libre e coparticidado das mareas municipalistas que por dereito propio, e refrendo dos electores, se converteron en novos interfaces políticos (deixen xa outros de falar en nome delas);
- o novo actor galego que xurda do proceso constituínte do episodio NPC-AGE-MAREAS vai ter que buscar unha formula de vertebración electoral con Podemos, aceptable para ambos.
A desaparición das deputacións non pode esperar
- Detalles
- Categoría: Sen categoria
- Publicado o Venres, 24 Xullo 2015 18:09
Xoán Hermida
Estes días constitúense as deputacións de Pontevedra e A Coruña. Antes constituíronse as do interior de Galicia co espectáculo bochornoso do acontecido en Lugo, incluído.
Despois de gobernar conxuntamente os últimos oito anos, aínda non pasara 48 horas dunha rolda de prensa do anterior bipartito, o veto a Martínez Núñez conlevou outorgarlle a presidencia da deputación ao PP.
Tratase dun novo capitulo na longa e escura historia das deputacións, auténticos niños de clientelismo e xerme de máis de un caso de corrupción económica.
Pero de seguro que o que máis molesta a unha boa parte da poboación é a corrupción política, que fai que moita xente este farto da actitude hipócrita dos partidos da esquerda con respecto a estas institucións.
A Marea que nunca existiu
- Detalles
- Categoría: Sen categoria
- Publicado o Luns, 25 Mai 2015 22:04
Xoán Hermida
A Marea Pontevedra foi a terceira marea en ser presentada tras Marea Atlántica e Ourense en Común. A nova pasou desapercibida para un bo número de medios.
A Marea Pontevedra acubillou no seu seo toda a esquerda democrática rupturista (Anova, EU, Espazo Ecosocialista e Podemos). Algunha referencia houbo pero case ninguén se enterou agás polos medios propios da Marea.
A Marea Pontevedra sumou a activistas dos nosos pequenos ‘gamonais’ que nos habitan e dos movementos sociais máis atrevidos da cidade. De isto ninguén se tería percatado senón fora polos propios medios da Marea.
A Marea Pontevedra estivo respaldada por Manuel Moldes, Xosé Fortes, Cesar Portela, Salome Álvarez, Laia Ortiz, Ada Colau,… e despois por un grupo de 35 lideres sociais do máis relevante da cidade. Fora de Pontevedra estas referencias quedaron ao marxe da información política.
A rebelión cívica comezou no 2011
- Detalles
- Categoría: Sen categoria
- Publicado o Luns, 29 Xuño 2015 19:58
Xoán Hermida
Hai catro anos, un grupo de xente puxemos en marcha a Iniciativa BenComún á calor da rebelión cívica do 15M. Meses despois algún dos seus promotores impulsábamos Espazo Ecosocialista entendendo que era necesario formatear a música do cambio.
Outros novos partidos naceron nese mesmo proceso de ebulición: Equo, Compromiso, Anova, … e significativamente Podemos. Algúns teñen interpretado mellor e outros peor o momento constituínte (no local) e paradigmático (no global) que estamos a vivir. Mesmo algúns partidos da vella política como EU fixeron un esforzo por reactualizarse.
Aínda así, os partidos, tal como foron concibidos ata o de agora, teñen os seus días contados. Cada vez hai máis xente que non esta disposta a soportar disciplinas nin defensas corporativas, senón a construír os novos instrumentos de intervención política desde a participación individual e intransferible.
Espazo Ecosocialista foi pioneira en moitos elementos que hoxe están na axenda política: radicalidade democrática, soberanismo cívico, cooperación política, sustentabilidade social e ambiental, renda básica, economía do ben común, …
Paradoxalmente a presenza de Espazo non ten medrado afiliativamente ao ritmo que teñen medrado as súas ideas, aínda que neste período os que se miden tódolos días o tamaño, puideron comprobar, tamén, como día a día este foi minguando.
De primarias e microgolpes de estado
- Detalles
- Categoría: Sen categoria
- Publicado o Xoves, 19 Marzo 2015 17:17
Xoán Hermida
"Todo o poder para os Soviets"
As primarias abertas á cidadanía non son só unha ferramenta máis da nova política, son a liña divisoria entre a esquerda corporativa a esquerda libre, son o núcleo central (o kernel) da nova democracia.
As primarias son ademais o conector que permitirá a esquerda construír unha hexemonía social, para posteriormente unha electoral, ao facilitar a relación respectuosa cos movementos sociais en tanto en canto sociedade autoorganizada e abrir a porta ás novas axendas fronte as axendas marcadas polo sistema (e seguidas pola esquerda corporativa).
Sen primarias non so seguirían os aparatos impoñendo os seus candidatos e candidatas senón que seria imposible incorporar as novas axendas a unha esquerda presa dos seus particulares dogmas e animada pola vocación supervivencial e non transformadora.
As primarias son unha ferramenta para democratizar a política. Pero para iso necesita de aprendizaxe, de cultura cooperativa, de buscar os consensos necesarios para que elección se faga en termos de proposta política e non de competición de egos. Tamén poñendo nun plano secundarios os intereses de parte. En suma de madurez democrática.
