Vox fora da ecuación. A esquerda sen coartada

rever-d-extraterrestre

Prometinme non dedicar ni un segundo a facer unha valoración do resultado das eleccións andaluzas. Primeiro, porque non me gusta dicir iso de 'xa o dicía eu' (e xa van varias veces), aínda que sexa verdade. Segundo, porque o resultado responde a un ciclo iniciado no 2019,  que algúns pensaron que se acabara en Castela e León cando en realidade o único que fora é que puideron máis as torpezas interpretativas do tándem Casado-Mañueco (quen queira saber o que penso e os trazos xerais do que pasou en Andalucía pode botar unha ollada ao meu último artigo en InfoLibre: https://www.infolibre.es/opinion/plaza-publica/tiempo-seguira-izquierda-aplazando-solucion-problemas_129_1245012.html). E terceiro, porque estes días sairá un artigo meu sobre o Sahara e xa teño a cota chea dos que, na esquerda, me miran mal.

Ler máis...

Pensando en democracia

lincoln

                                                           o vinte de xaneiro logo do primeiro martes despois do primeiro luns de novembro

 

Se pensas que do que se trata

é da vontade da maioría;

e non dos dereitos da minoría.

Non, non estás a pensar nunha democracia!

 

Se pensas que necesita de adxectivacións,

achegas ou complementos circunstanciais

que reforcen o seu carácter de clase.

Non, non estás a pensar nunha democracia! 

Ler máis...

Independence day

independencia

INDEPENDECE DAY. LISBOA. Hoxe, 1 de decembro, é o día que se conmemora a independencia portuguesa.

Aínda que a coroa de Portugal xa conformou un estado independente da de Castela desde 1143, esta sempre aproveitou as inestabilidades políticas dos veciños para intentar algunha que outra ‘OPA hostil’. Os dous intentos máis soados tiveron, nun primeiro caso, forma de guerra (que rematou en 1385 coa batalla de Aljubarrota) e, no segundo caso, tras 59 anos de anexión institucional, nunha revolta popular en 1640 que é a data nacional para celebrar a independencia.

Ben e certo que vivimos en tempos onde o concepto de ‘soberanía nacional’ non ten a capacidade construtiva de outro tempo. O proceso de mundialización económica  ten deixado aos estados cunha forte incapacidade para enfrontarse a capacidade de presión de transnacionais e oligopolios, por outra banda, os procesos de integración rexional -no caso de Europa-  suprimiron  instrumentos básicos para definir unha política financeira propia como a moeda ou o banco central ‘nacional’.

Ler máis...

1985

Lenine 1985

LENIN E A PERESTROIKA. As xornadas que o CES de Coimbra está a celebrar sobre o centenario da revolución rusa teñen un rigor ponencial e unha calidade científica impensable no noso país onde algo así so se fai con animo nostálxico ou apoloxeta. 

De entre as ponencias unha me marabillou, a do historiador José Neves pola súa creatividade e atrevemento.

Neves é vicepresidente da asociación de historiadores, un dos mellores coñecedores do movemento comunista e doutorouse coa tese "comunismo e nacionalismo en Portugal".

O 'atrevemento’, agora entenderedes do meu entusiasmo, foi un percorrido arredor das ideas de Lenin a partir do episodio político da Perestroika.

Á marxe da valoración que desta etapa histórica teña cada quen, a min hai tempo que me seduce, non os acontecementos en si ou como lamentablemente rematou o episodio, senón a súa capacidade de liberar enerxías atrapadas ou ser conector dunha corrente marxista non escolástica coa contemporaneidade.

Do texto teremos momento de falar, pois publicarémolo no Foro OBenComún.

Hoxe me interesa unha obra artística, onte relembrada, que explica gráficamente o entusiasmo que na sociedade soviética espertou o acontecemento nun primeiro momento. A obra 1985 de Pamela Kachurin é unha chamada a desempañar o vidro que o réxime botou sobre Lenin e volver a mirarlle aos ollos.

Intelixencia para defender a alegria

INTELIXENCIA PARA DEFENDER A ALEGRIA. Levábamos tanto tempo anunciando, as veces coa incredulidade da maioría,  que estabamos diante dun episodio de cambio constituínte, que cando este entrou na súa fase máis disrruptiva é normal que se instale unha certa sensación de vertixe.

Ben é certo que existe unha bipolarización social non desexable, ben é certo que se ten asentado no debate político unha dinámica perversa de confrontación innecesaria, ben é  certo que a capacidade de análise non é a que cabía esperar.  En todo caso as dúas primeiras características soamente son explicables na lóxica da fase da contenda na que estamos e as limitacións analíticas teñen que ver coa dinámica de superficialidade e dogmatismo xa habitual na esquerda.

Cando en xaneiro de 2012 saltaba polos aires o contenedor que durante dúas décadas viñera acubillando á esquerda galega, algúns dixemos que estábamos diante dunha crise non só metodolóxica senón, fundamentalmente, epistemolóxica e ontolóxica.

Ler máis...