Primeiros apuntes

Share in Chuza!Share in DoMelhorLa TafaneraShare in ZabalduShare in AupatuShare in MenéameShare in TuentiDigg it!Share in FacebookTweet it!Share in Cabozo

Davinci

 

Tocando o ceo

Durante algún tempo toquei o inferno. É unha situación que non a desexo nin o meu peor inimigo.

Agora, tras un longo período de 14 anos de reflexión e de busqueda, tamén de actuación, toco o ceo coas miñas máns.

Grazas a psicoloxía conductista-cognitiva á que me aficionei durante a época escura, intento escapar dos pensamentos negativos que me din: isto é transitorio e coma nunha especie de "teoría pendular" maoísta os malos tempos volveran.

Malos tempos vainos a haber. Estou seguro !

Pero tamén estou seguro que o meu estado de "felicidade" si se lle pode chamar así non esta baseado en aspectos materiais nin en estados, frecuentes na maioría dos nosos concidadáns, de suspensión da conciencia. Basease nun camiño de busca da coherencia persoal, de librarse de cargas pesadas,... e de volver, en termos vivenciais á época da inocencia.

Recuperados os principios iniciais. Actualizados os postulados.

Aquí estou. Convencido coma di o libro do Tao de que "o camiño que se pode andar non é o verdadeiro camiño".

Listo para andar na busqueda da sabiduría.

Non hai folla de ruta,... pero están claras as liñas que non se deben cruzar.

 Axuste de contas co pasado

Desde que hai cinco anos comecei a colaborar co xornal electrónico Vieiros sempre me pareceron ‘simpáticas’ as falsidades, medias verdades e algunha que outra fantasiosa invención sobre a miña biografía. Nunca me interesou o máis mínimo respostar a tales esaxeracións, entre outras cousas porque o interese estaba no artigo e non no articulista.

 Asistimos hai uns dias ao aniversario da caída do muro de Berlín e o que Fidel Castro chamou o “desmerengamento” do bloque soviético.

Diante deste acontecemento central para o futuro da esquerda, comunista ou non, algúns decidimos tomarnos un período de reflexión e rectificación que nos levou as veces a erros ( como apoiar á coalición PSdG/EU-EG/Os Verdes ) pero co tempo a (re)orientar a loita antisistemica desde os mesmos principios aínda que desde novos postulados.

Outros só viron conspiracións, non aprenderon nada, e pensan que todo o que lle ocorreu a esquerda foi froito da malévola intervención de Mihail Gorvachov e uns cuantos ‘traidores’.

En fin, ala eles!  Eu gardo bo recordo da miña militancia no PCPG e despois en EU-EG, manteño bos amigos e amigas ( mesmo camaradas ) neses espazos e co tempo observo que un dos problemas que ten a esquerda política e social para volver a vertebrarse é o escaso nivel cultural e a falla de respecto a discrepancia.

En todo caso para aclarar algunha cuestión ou axustar contas co pasado tamén está esta web.