Apuntamentos de urxencia a propósito da candidatura de cambio para as xerais
- Detalles
- Publicado o Mércores, 14 Outubro 2015 21:46
Xoán Hermida
A quen corresponda.-
[O problema da cuadratura do círculo, irresoluble en xeometría, consiste en definir - a traveso de regra e compas - un cadrado que posúa un área que sexa igual a do círculo dado]
1. Unidade; para que?
Apuntaba recentemente, con moita razón, o amigo Manuel M. Barreiro que unidade e reagrupamento son propostas diferentes. A primeira apela á construción dunha alternativa democrática desde a diferenza namentres que a segunda configura unha aposta de reunificación do nacionalismo galego.
A reunificación orgánica (ou meramente electoral) do nacionalismo situaríanos na coordenada de Amio, incluída a súa incapacidade para xerar unha alternativa hexemónica á dereita política e ao monopolismo económico. A mesma incapacidade que tivo a esquerda para construír unha alternativa propia, non pasando no mellor dos momentos en ser un apéndice complementario na xestión gobernamental do PSOE.
Nacionalismo e esquerda teñen sido incapaces en case corenta anos, os mesmos que dura o réxime que está en cuestión, de perfilar un programa crible de cambio por e para unha maioría social. É nese senso onde adquire maior relevancia o cambio de paradigma, pasando do identitario (ven sexa ideolóxico ou nacional) ao da pulsión democrática (arriba/abaixo).
Vellos partidos, notables caducos e cidadanismo low cost
- Detalles
- Publicado o Mércores, 26 Agosto 2015 01:18
Xoán Hermida
Nunha diagnose hai algo peor que equivocarse nas causas, consecuencias e síntomas; isto é, situar cada un deles no sitio equivocado. E si erramos na diagnose con toda seguridade imos a errar na solución.
A causa ten que ver cos motivos que provocan unha crise (como agudización das contradicións no senso social) e o seu posterior desenvolvemento. As consecuencias, pola contra, teñen que ver co resultado de como esa(s) causa(s) evolucionan a partir da interacción de diferentes suxeitos económicos, sociais e políticos que actúan na realidade a partir de diferentes intereses materiais e variadas interpretacións teóricas. Os síntomas son as pistas sobre as que podemos observar as diferentes etapas nas que se desenvolve o episodio de crise-cambio.
Os partidos políticos e a Unidade Popular
- Detalles
- Publicado o Domingo, 02 Agosto 2015 09:31
“Os comunistas non forman un partido aparte, oposto aos outros partidos obreiros”
“As capas medias vólvense revolucionarias cando teñen
diante de si a perspectiva de seu tránsito inminente ao proletariado”.
K. Marx
Xoán Hermida
Equivocaranse os partidos, unha vez máis, se pensan que van poder canalizar a marea de cambio que se instalou na sociedade española desde maio de 2011.
Para non obrigar a ter que esperar a ler todo o artigo adianto ao lector o que penso en titulares concisos:
- estamos diante dun fin de réxime, non do sistema por agora, e polo tanto asistiremos ao eclipse das súas institucións, interfaces e elites; ás hexemónicas e, tamén, ás que hexemonizaron a oposición ‘leal e institucional’ nestes anos;
- tódolos datos demoscópicos sinalan que a sociedade española situou a Podemos como instrumento central para o proceso de deconstrución do réxime, ou, si se quere entender mellor, Podemos é o pau de palleiro sobre o que vertebrar a transición cara a un novo modelo institucional. O seu papel é temporal, e seguramente despois languideza, pero como o PCE na transición, é o partido chamado a articular, desde a oposición, a interlocución cos sectores reformistas do réxime, esperemos que con maior acerto que o seu predecesor;
- non é posible construír ningunha Marea Galega sen o concurso libre e coparticidado das mareas municipalistas que por dereito propio, e refrendo dos electores, se converteron en novos interfaces políticos (deixen xa outros de falar en nome delas);
- o novo actor galego que xurda do proceso constituínte do episodio NPC-AGE-MAREAS vai ter que buscar unha formula de vertebración electoral con Podemos, aceptable para ambos.
A desaparición das deputacións non pode esperar
- Detalles
- Publicado o Venres, 24 Xullo 2015 18:09
Xoán Hermida
Estes días constitúense as deputacións de Pontevedra e A Coruña. Antes constituíronse as do interior de Galicia co espectáculo bochornoso do acontecido en Lugo, incluído.
Despois de gobernar conxuntamente os últimos oito anos, aínda non pasara 48 horas dunha rolda de prensa do anterior bipartito, o veto a Martínez Núñez conlevou outorgarlle a presidencia da deputación ao PP.
Tratase dun novo capitulo na longa e escura historia das deputacións, auténticos niños de clientelismo e xerme de máis de un caso de corrupción económica.
Pero de seguro que o que máis molesta a unha boa parte da poboación é a corrupción política, que fai que moita xente este farto da actitude hipócrita dos partidos da esquerda con respecto a estas institucións.
