Oda aos miserables (e 2)

Oda aos miserables ou como facer un achegamento
psicolóxico á militancia política e social


Apartado analítico

Máis dunha vez teño discutido con algúns ‘irmáns de nación’ ou ‘camaradas de esperanzas’ sobre se é no caracter comunista onde hai que buscar os elementos distorsionadores que fan da UPG o problema do BNG ou do PCE o problema de IU.

Obviamente son plenamente consciente de que o modelo stalinista, entendido este como a deturpación das ideas marxianas e mesmo leninianas, ten moito que ver coa idea da vangarda ou do sentido dogmático dos procesos sociais e políticos, pero sempre acabo negando a maior.

Desde o meu punto de vista estas organizacións se comportan así por unha cuestión ‘corporativa’, pois non deixan de ser a estrutura profesional e funcionarial a soldo que teñen a capacidade real de control do conxunto do proxecto e ademais teñen un interese persoal polo seu control practico, máis aló da escusa ideolóxica que se plantexe en cada momento.

Ler máis...

Oda aos miserables (1)

Oda aos miserables ou como facer un achegamento
psicolóxico á militancia política e social

Apartado poético

Dicía o Poeta:
"Hai homes que loitan un día e son bos.
Hai outros que loitan un ano e son mellores.
Hai quen loitan moitos anos e son moi bos.
Pero hai os que loitan toda a vida:
eses son os imprescindibles.”
E cabería engadir:
“Tamén hai os que loitan mentres hai salario:
Eses son os innecesarios.”